سفارش تبلیغ
صبا ویژن
سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آپلود عکس
نسل جدید
پنج شنبه 93/9/13 ساعت 6:27 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

طراحی نسل جدید کاوشگرهای ایرانی

رئیس پژوهشکده سامانه های فضانوردی از طراحی و ساخت نسل جدید کاوشگرها با هدف برنامه‌ریزی برای اعزام سرنشین به زیر مدار زمین خبر داد و گفت: برای رسیدن به این هدف 5 پرواز را در دستور کار داریم.
به گزارش مشرق، دکتر محمد ابراهیمی در مراسم افتتاحیه چهارمین دوره مسابقات کن‌ست ایران با اشاره به لزوم انجام کار تیمی و کسب تجربه در حوزه هوافضا اظهار داشت: پروژه های فضایی در قالب کار دانشجویی آغاز شده و در نهایت با تلاش مضاعف به یک محصول و نتیجه نهایی تبدیل می‌شود. بر این اساس، پروژه های مختلف فضایی در کشور با زحمت و تلاش بسیار به ثمر رسیده است و فرصت های اندکی که برای آموزش در این حوزه به وجود می آید را باید مغتنم شمرد.

وی با اشاره به قدم های اولیه ایران برای پرتاب کاوشگر به فضا ادامه داد: برنامه فضایی کشور یک برنامه بلندپروازانه در قالب سند توسعه هوافضا است که دو هدف مهم را به دنبال دارد. نخستین هدف، ارسال ماهواره مخابراتی به مدار زمین‌ آهنگ ژئو است که نیازمند حامل فضایی بزرگ با موتورهای پیشرفته است.

ابراهیمی افزود: دومین هدف در سند توسعه هوافضا، اعزام سرنشین به فضا است که این پروژه پیچیدگی و ابعاد متفاوتی دارد و تلاش برای انجام آن ظرف چند سال اخیر به صورت مداوم ادامه داشته است.

رئیس پژوهشکده سامانه های فضانوردی با تاکید بر اینکه سرعت رسیدن به این هدفگذاری در زمان کوتاه انجام نخواهد شد، تصریح کرد: این پروژه در دستور کار سازمان فضایی است و طی سه سال اخیر اگرچه تزریق بودجه با سرعت کمتری انجام می شد، اما این کار همچنان تداوم دارد.

وی از طراحی و ساخت نسل جدید کاوشگرها در پژوهشکده سامانه های فضانوردی خبر داد و گفت: برای اعزام انسان به فضا، 5 پرواز را برنامه‌ریزی کرده ایم تا قدم به قدم به هدف اعزام سرنشین به زیر مدار زمین دست یابیم. در همین حال، در حال ساخت یک کپسول زیستی برای قرار دادن سرنشین در آن هستیم.

طراحی و ساخت ماهواره های مخابراتی و سنجشی

ابراهیمی همچنین از طراحی و ساخت ماهواره های مخابراتی و سنجشی خبر داد و تصریح کرد: در این زمینه چندین پروژه در حال پیگیری است تا بتوانیم ماهواره های ایرانی را به مدار زمین پرتاب کنیم.

وی در مورد برنامه های کابردی حوزه هوافضا نیز به استفاده از ماهواره ها در حوزه ناوبری، خدمات کشاورزی و مخابراتی اشاره و عنوان کرد: در این بخش نیز تلاش هایی صورت گرفته که در حال پیگیری هستیم.

رئیس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی با اشاره به وجود توانمندی‌های انسانی در حوزه هوافضا اضافه کرد: نخبگانی که علاوه‌ بر توانمندی‌های علمی، دارای توانمندی های اجتماعی و رفتاری متناسب با پروژه‌های فضایی هستند، بکار گرفته می شوند. بر این اساس، از طریق انجمن هوافضا و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، حمایت دانشگاه ها از کار دانشجویی و نیز بکارگیری نیروهای انسانی توانمند را در دستور کار قرار داده‌ایم.

منبع:مشرق نیوز




ورود ایران
جمعه 93/8/16 ساعت 11:0 صبح | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

ورود ایران به فهرست کشورهای پیشرفته فضایی

قائم مقام سازمان فضایی جمهوری اسلامی ایران گفت: ایران تنها کشور منطقه در ساخت و پرتاب ماهواره است.

به گزارش مشرق، دکتر حمید فاضلی قائم مقام سازمان فضایی جمهوری اسلامی ایران گفت: در دنیا، موسسه ای معتبر با عنوان «فوترون» وجود دارد که این موسسه، فعالیت کشورهای پیشرفته و پیشرو در عرصه هوافضایی را پیگیری و رصد می کند این موسسه آخرین رصد خود در مورد سال 2012 را اخیرا منتشر کرد.
 
وی افزود: این موسسه در سالهای گذشته تنها ده کشور را به عنوان کشورهای پیشرفته در عرصه هوافضا معرفی می کرد که در گزارش سال 2012، پنج کشور آرژانتین، استرالیا، آفریقای جنوبی، اوکراین و ایران را به فهرست کشورهای پیشرفته فضایی افزود.
 
قائم مقام سازمان فضایی جمهوری اسلامی ایران درخصوص اخباری مبنی بر اینکه با پرتاب یک ماهواره از سوی ایران با عنوان «ناهید»، کشورمان قادر به پخش شبکه های تلویزیونی که توسط اروپا و آمریکا، تحریم شده گفت: ماهواره ناهید دارای باند کی یو خواهد بود. باند کی یو که در ماهواره ناهید آزمایش خواهد شد، ولی در حال حاضر دارای قابلیت مستغنی کردن ما از ماهواره های مخابراتی واقع در مدار ژئو وجود ندارد لیکن همه همت خود را مصروف می داریم تا به به فن آوری استفاده از محموله های مخابراتی باند کی یو در مدار ژئو  دست پیدا کنیم.
 
فاضلی به کاربردهای مختلف استفاده از ماهواره های فضایی اشاره کرد و گفت: استفاده از تصاویر ماهواره ای برای امور کشاورزی به امری مرسوم تبدیل خواهد شد که از مرحله کاشت، داشت و برداشت می توان تصاویر قابل توجهی در اختیار تصمیم گیران کشاورزی کشور قرار داد مثلا تصاویر ماهواره ای می تواند مساحت سطح زیر کشت محصولات کشاورزی مان را با دقت بسیار بالایی اندازه گیری نماید.
 
قائم مقام سازمان فضایی جمهوری اسلامی ایران افزود: امروزه در دنیا با استفاده از تصاویر ماهواره ای می توانند جنگل های خود را مورد پایش و ارزیابی قرار دهند ما نیز می توانیم با پایش جنگلهایمان، مراقبت کنیم که دست درازی به آن ها صورت نگیرد یا اگر آتش سوزیی در نقطه ای از جنگل های کشور اتفاق افتد، بلادرنگ در این خصوص به فعالین امور جنگل کشور، اطلاع دهیم.

فاضلی افزود: امروزه استفاده از تصاویر ماهواره ای برای مراقبت از مرحله کاشت و داشت و برداشت محصولات کشاورزی بسیار رایج است. آمار و برنامه ریزی دقیق کشور در حوزه کشاورزی و در محصولات راهبردی مثل برنج، گندم و جو بسیار مهم است. ماهواره ها می توانند به ما کمک کنند مساحت سطح زیر کشتمان را به صورت دقیق اندازه گیری کنیم.

منبع:مشرق نیوز




ایران در میان کشورهای برتر فضایی
سه شنبه 93/4/17 ساعت 3:0 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

ایران در میان 10 کشور برتر فضایی

فناوری فضایی مجموعه ای از دانش ها و فناوری هایی است که برای بررسی فضای اطراف کره زمین و اجرام آسمانی استفاده می شود در همین راستا 10 کشور برتر در این حوزه معرفی شده اند.
به گزارش مشرق،  انسان همواره در خصوص زندگی در خارج از کره زمین کنجکاو بوده و تلاش می کند از چگونگی حیات در آن سوی کهکشان ها اطلاعاتی به دست آورد. با پیشرفت دانش و فناوری های نوین، امکان اکتشافات گسترده و گام نهادن در جو و فضای کهکشان فراهم شده است. اتحادیه جماهیر شوروی به عنوان پیشرو در زمینه فناوری های ماهواره ای، نخستین ماهواره مصنوعی خود را با نام "Sputnik 1" در سال 1957 از پایگاه فضایی "بایکونور" به مدار زمین ارسال کرد. این اقدام روسیه، سایر کشورهای دنیا را نیز به فکر ساخت و ارسال ماهواره به فضا انداخت.

فهرست 10 کشور برتر جهان پیرامون فعالیت در حوزه فناوری های فضایی بدین شرح است:

* آمریکا

با وجود اینکه روسیه نخستین کشوری بود که ارسال ماهواره به فضا را آغاز کرد، اما در سال های اخیر نسبت به آمریکا فعالیت چندانی نداشته و رتبه دوم را در این حوزه به خود اختصاص داده است. ایالات متحده تاکنون بیشترین شمار ماهواره های ارسالی به فضا را داشته است. نخستین پرواز فضایی بر اساس برنامه  «مرکوری» انجام شد. این طرح در مدت 5 سال و با صرف هزینه ای بالغ بر 277 میلیون دلار به اتمام رسید.

دومین ارسال ماهواره آمریکایی ها بر اساس برنامه فضایی "جمینای" شکل گرفت که با طول عمری 6 ساله به طور تقریبی 1.3 میلیارد دلار هزینه در برداشت. مشهورترین مأموریت های فضایی که این کشور به سرانجام رسانده توسط برنامه فضایی "آپولو" صورت گرفته و حدود 20.4 میلیارد دلار هزینه داشته و عمر آن حدود 15 سال بوده است. آمریکا سالانه حدود 8.3 میلیارد دلار صرف مأموریت های فضایی کرده که این رقم در طول 57 سال بیش از 486 میلیارد دلار بوده است.

* روسیه

روسیه، لقب نخستین کشور ارسال کننده ماهواره به فضا را از آن خود کرده است. در واقع، روسیه فهرستی از اولین ها را در اختیار دارد که افتخارات مهمی برای این کشور محسوب می شوند: نخستین موشک بین قاره ای بالیستیک، پرتاب نخستین ماهواره به فضا، فرستادن اولین زن و مرد فضانورد، ارسال نخستین حیوان به فضا و مدار زمین، نخستین پیاده روی در فضا، مریخ نوردی، ساخت نخستین کاوشگر بین سیاره ای، تهیه تصویر از سطح ماه، تأسیس ایستگاه های فضایی و اولین فرود روی ماه.

نخستین پرواز فضایی روسیه به برنامه "وستوک" معروف است که توسط "یوری گاگارین"، اولین فضانورد دنیا صورت گرفت. دولت روسیه بودجه ای بالغ بر 3.8 میلیارد دلار به برنامه های فضایی خود اختصاص داده و بودجه سال 2013 نیز حدود 5.6 میلیارد دلار بوده است.

* چین

برنامه فضایی چین توسط "اداره ملی فضایی" اداره می شود. چین نخستین برنامه ابتدایی موشک بالیستیک را راه اندازی کرد ولی اولین برنامه فضایی خود را یک دهه بعد از آن آغاز نمود. این پیشرفت ها چین را در رتبه سوم کشورهای مستقل پرتاب کننده ماهواره به فضا قرار داده است. دولت این کشور در حال حاضر برای پرتاب بعدی پرواز فضایی خود برنامه ریزی می کند که حدود 6.27 میلیارد دلار هزینه در بردارد. در سال 2020 و طبق برنامه ریزی های "اداره ملی فضایی چین" قرار است تا ایستگاه فضایی دائمی تاسیس شود و گروه های اعزامی را به مریخ و کره ماه بفرستد.

* فرانسه

آژانس فضایی اروپا در این منطقه واقع شده و فعالیت آن به اکتشاف رویدادهای طبیعی خارج از سیاره اختصاص یافته است. این آژانس در سال 1975 تأسیس شده و در حال حاضر در پاریس مستقر است. برنامه های فضایی فرانسه، پروازهای فضایی انسان و سایر مأموریت های اکتشافی بدون سرنشین به سایر سیاره ها را شامل می شود. این کشور در صدد پرتاب نوعی بالون فضایی جدید به فضاست که آژانس فضایی اروپا بودجه 10 میلیون دلاری را برای ساخت و پرتاب آن اختصاص داده است.

* هند
اگر چه هندی های باستان از زمان های دور اطلاعاتی در خصوص علم راکت داشتند اما پس از به دست آوردن استقلال کشور توانستند تئوری های آموخته را به مرحله عمل رسانده و اکتشافات بیشتری در خصوص فضا انجام دهند. دکتر "Vikram Sarabhai"مؤسس آزمایشگاه تحقیقاتی فیزیک در این کشور بوده که تأثیر بسیار چشمگیری در پیشرفت حوزه علوم فضایی هند داشته و این کشور را به یکی از کشورهای پیشرو حوزه پرتاب ماهواره های فضایی تبدیل کرده است. دولت هندوستان به طور تقریبی حدود 1.6 میلیارد دلار صرف پرتاب ماهواره به فضا کرده است.

* بریتانیا

آژانس فضایی بریتانیا در آوریل سال 2010 تأسیس شد. این آژانس مسئولیت های سیاست دولت و بودجه هزینه های فضایی را برعهده دارد. بریتانیا به همراه آژانس فضایی اروپا در مجموع حدود 155 میلیون دلار برای ارائه اطلاعات نجومی و پرتاب راکت های زیر مداری و امثال آن هزینه کرده است. در حال حاضر، آژانس فضایی بریتانیا حدود 16 تا 31 میلیون دلار صرف پیشرفت مأموریت های فضایی می کند.

* ژاپن

ژاپن به عنوان یکی از کشورهای سردمدار آسیایی در زمینه پروازها و مأموریت های فضایی شناخته می شود. این کشور دارای جدیدترین و برترین نمونه ماهواره ها و راکت ها با اهداف و کارآیی های مختلف است. اولین پرتاب ماهواره ای ژاپن به ارسال ماهواره "هایابوسا" برمی گردد که حدود 138 میلیون دلار هزینه در برداشت. این کشور در نظر دارد تا در سال 2014، ماهواره "هایابوسا2" را با صرف هزینه 150 تا 400 میلیون دلار به فضا پرتاب کند.

* کره جنوبی

کره جنوبی به همراه چین و ژاپن یکی از کشورهای پیشرو در زمینه های فضایی است. دانشمندان این کشور تاکنون 3 پرواز فضایی را انجام داده اند. نخستین پرواز مربوط به ماهواره "نارو 1" بود که 3 بار به خارج از سیاره ارسال شد. هزینه پرتاب این 3 ماهواره بیش از 450 میلیون دلار بوده است.

* ایران

ایران، ارسال ماهواره و پروازهای فضایی را از سال 2005 آغاز کرده و در میان کشورهای آسیایی با سرعت قابل توجهی در حال حرکت است. نخستین پروژه پرتاب ماهواره "سینا 1" که کار مشترکی با روسیه بود، حدود 15 میلیون دلار هزینه در برداشت.

*رژیم صهیونیستی

آژانس فضایی رژیم صهیونیستی زیر شاخه وزارت علوم و فناوری بوده که در سال 1983 تأسیس شده و تمام برنامه های تحقیقات فضایی آن را بر عهده دارد. بنا به گزارشات منتشر شده، این آژانس سالانه بودجه ای بالغ بر 70 میلیون دلار برای برنامه های خود اختصاص می دهد.

منبع: مشرق نیوز




ماهواره ایرانی
پنج شنبه 93/2/25 ساعت 2:18 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

ماهواره زلزله شناسی ایران به فضا می رود

ماهواره زلزله‌شناسی «آیات» تا دو سال آینده با توانمندی کاملا ایرانی در مدار قرار می‌گیرد.
به گزارش مشرق، شروین امیری، رییس پژوهشکده مخابرات و فناوری ماهواره سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی ایران امروز در نشستی خبری که در محل این سازمان برگزار شد با بیان این که پروژه طرح کلان ماهواره زلزله‌شناسی آیات در کمیسیون‌های تخصصی شورای عالی عتف در دست بررسی است، گفت: این پروژه‌ی کلان با حمایت معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری و وزارت ارتباطات در دست انجام است که در حال حاضر فاز امکان‌سنجی آن انجام گرفته و در حال ورود به مراحل مقدماتی هستیم.

وی با بیان این که ماهواره زلزله‌شناسی آیات قرار است در مدار ارتفاع پایین پرواز کند، گفت: پیش‌بینی می‌شود که این ماهواره طی دو سال آینده در مدار قرار گیرد.

به گفته امیری، این ماهواره صددرصد ایرانی و متناسب با توانمندی‌های دانشمندان ایران است و اعتبار پیش‌بینی شده برای آن هشت میلیارد تومان می‌باشد.

منبع:مشرق نیوز




طراحی نرم افزار فضاپیماها در ایران
شنبه 93/2/20 ساعت 11:49 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

طراحی نرم افزار مهم برای فضاپیماها در ایران

پژوهشگران پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی سازمان فضایی ایران موفق به طراحی نرم‌افزار «تحلیل و طراحی گرمایش آیرودینامیکی» با قابلیت تعیین دما و شار حرارتی سرد روی سطح جسم و محاسبه مقدار ماده فناشونده مورد نیاز برای طراحی حرارتی اجسام سه بعدی در سرعت‌های ماورای‌ صوت از جمله فضاپیماها و کپسول‌های بازگشتی در فاز ورود به جو شده‌اند.
به گزارش مشرق،  این نرم‌افزار به همت گروه گرمایش و آیرودینامیک پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی در مدت یک سال تهیه و به صورت بسته‌ای گرافیکی با کاربری آسان ارائه شده است.

این نرم‌افزار شامل دو حلگر جریان (Flow Solver) و ماده فداشونده (Ablative Material Solver) می‌شود. الگوریتم طراحی این نرم‌افزار بدین صورت است که ابتدا توسط حلگر جریان، شار حرارتی سرد روی سطح جسم محاسبه شده و نتایج به عنوان ورودی به حلگر ماده فناشونده منتقل می‌شود و سپس توسط حلگر ماده فداشونده، دمای سطح جسم، نرخ سوزش و سایر پارامترهای لازم برای طراحی سپر حرارتی قابل محاسبه می‌شود.

استفاده از معادلات لایه مرزی و الگوریتم‌های سریع حل معادلات جریان باعث شده که این نرم‌افزار در کاهش هزینه و زمان لازم برای طراحی گرمایشی اجسام با سرعت‌های ماورای‌ صوت نقش بسزایی داشته باشد. این نرم‌افزار قابلیت محاسبه شار حرارتی سرد به دو روش تقریبی و حل معادلات لایه مرزی در حالت جریان آرام و آشفته برای هر دو حالت گاز کامل و گاز با واکنش‌های تعادلی را دارد.

از آنجا که در طراحی حرارتی اجسام فضایی باید هندسه‌های گوناگون در رژیم‌های پروازی مختلف (ارتفاع، فشار، سرعت و ...) بررسی شوند و استفاده از نرم‌افزار‌های تجاری موجود در این طراحی بسیار زمان‌بر است که موجب افزایش هزینه‌ها می‌شود؛ به همین منظور توسعه نرم‌افزاری که در کمترین زمان ممکن بتواند شار حرارتی و ماده فناشونده مورد نیاز برای طراحی حرارتی اجسام سه بعدی در سرعت‌های بالا را در شرایط و رژیم‌های پروازی مختلف محاسبه کند، بیش از هر چیز در پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی مورد نیاز بوده است.

این نرم‌افزار علاوه بر رفع نیاز‌های این پژوهشکده، توانایی ارائه خدمات به تمامی ارگان‌های مرتبط با موضوع گرمایش آیرودینامیکی را دارد.

منبع: مشرق نیوز




آماده پرتاب
جمعه 92/12/2 ساعت 12:50 صبح | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

ماهواره ایرانی آماده پرتاب هستند


سرپرست سازمان فضایی ایران گفت: هم‌اکنون سه ماهواره فضایی آماده پرتاب است که هر کدام از لحاظ فنی آماده‌تر باشد زود‌تر پرتاب می‌شود.
به گزارش مشرق، حمید فاضلی گفت: هم‌اکنون 3 ماهواره کامل آماده پرتاب است که امیدواریم این سه ماهواره یعنی "شریف ست"، "تدبیر" و "فجر" تا پایان سال پرتاب شوند البته بعید می‌رسد که هر سه مورد این "ماهواره‌ها" تا پایان سال پرتاب شود.

وی افزود: این نکته را نیز باید بگوییم که هر کدام از این ماهواره‌ها از لحاظ فنی آماده‌تر باشند زود‌تر پرتاب می‌شود.

فاضلی تصریح کرد: "ماهواره فجر" ماموریت تصویربرداری و مخابراتی دارد و از طریق پیشرانه‌ای که طراحی شده می‌تواند مانورهای انتقال مداری را مورد تجربه قرار دهد.
منبع: مشرق نیوز


برچسب‌ها: ماهوارههوافضا

گام بلند ایران 2
جمعه 92/11/18 ساعت 10:18 صبح | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

قسمت دوم...

کاوشگر پیشگام؛ آماده شلیک از روی لانچر

هدف از انجام این مأموریت، بررسی و مطالعه دقیق‌تر شرایط پروازی و اثر آن بر مجموعه‌های فنی محموله و زمینه‌سازی مناسب برای تحقیقات زیست فضایی کشور بود.

محموله بازگشتی پیشگام حدود 300 کیلوگرم وزن داشت که پس از خروج از جو زمین و قرارگیری در شرایط بی‌وزنی، در مسیر بازگشت قرار گرفت و در نهایت با عملکرد مناسب چترهای ترمزی محموله در منطقه پیش‌بینی شده فرود آمد و میمون فضایی در سلامت کامل بازبینی شد.

کاوشگر پیشگام؛ لحظه پرتاب

معاینات بالینی انجام شده روی پیشگام از سلامتی کامل آن حکایت داشت. هم اکنون نیز با گذشت حدود یک سال از انجام این مأموریت پیشگام در سلامت کامل به سر می‌برد.

در زمان انجام این مأموریت، تمامی تجهیزات الکترونیکی و فنی موجود در محموله و همچنین ایستگاه‌های نظارتی فعال بودند و ضمن انجام وظایف محوله اطلاعات مورد نیاز با کیفیت مطلوب به زمین ارسال می‌شد.

در مدت زمان پرتاب داده‌های محیطی مانند دما، رطوبت، فشار و شتاب داخل کپسول زیستی و همچنین علائم حیاتی موجود زنده شامل ضربان قلب، نوار قلب و دمای سطحی و عمقی بدن اندازه‌گیری و ثبت شدند.

ارسال برخط این داده‌ها به همراه 4 تصویر از محیط اطراف محموله و داخل کپسول زیستی در طول پرتاب ادامه داشت.

پیشگام؛ اولین میمون فضایی ایرانی بعد از بازگشت به زمین

موفقیت این مأموریت به خوبی ثابت کرد که کسب توانمندی ارسال حیات به فضا و دستیابی به تحقیقات زیست فضایی توسط محققان جوان کشور ممکن است. از این رو از ابتدای سال92 مجموعه جدیدی از فعالیت‌های زیست فضایی کشور با رویکردی نو در طراحی و ساخت محموله‌های کلاس D و فراهم آوردن زمینه پرتاب کاوشگرها با استفاده از حامل سوخت مایع آغاز شد.

طرح کاوشگر «پیشگام» نمونه بارز و موفق همکاری بین مراکز پژوهشی، دانشگاهی و صنعتی بود که در کشور برای انجام یک فعالیت علمی و پژوهشی صورت گرفت و بازگشت سالم نخستین میمون فضایی ایران از خارج از جو کره زمین مهمترین دستاورد تاریخی این طرح محسوب می‌شود.

* کاوشگر پژوهش

به دنبال موفقیت کاوشگر پیشگام در ارسال اولین میمون فضایی ایران به فضا در بهمن‌ماه 1391 و در راستای تحققِ بخشی از برنامه اعزام انسان به فضا، کارشناسان و پژوهشگران «پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی» با امید و انگیزه دوچندان، آماده‌سازی کپسول فضایی دیگری را برای ارسال دومین میمون فضایی ایران به فضا، در دستور کار قرار دادند.

کاوشگر پژوهش، لحظه پرتاب

این محموله‌ سرنشین‌دار که کاوشگر «پژوهش» نام داشت، پس از بهبود و توسعه زیرسامانه‌های کاوشگر پیشین و افزایش قابلیت اطمینان آن، برای پرتاب با یک حامل سوخت مایع در مورخ شنبه 23 آذرماه 1392 آماده شد.

مطابق برنامه‌ریزی، کاوشگر «پژوهش» در این روز در پایگاه پرتاب‌های فضایی ایران واقع در سمنان، روی سکوی پرتاب مستقر شد و همان‌طور که انتظار می‌رفت دومین میمون فضایی ایران را به فضای زیرمداری ارسال کرد و پس از مدت زمان حدود 11 دقیقه سالم به زمین بازگرداند تا گام بلند دیگری در دستیابی به فناوری‌های فضانوردی برداشته شود.

بارزترین تفاوت میان کاوشگر «پژوهش» و «پیشگام»، استفاده از حامل سوخت مایع بود که زمینه‌ انجام این مأموریت را با شتاب برخاست کمتری فراهم کرد. «سامانه ضربه‌گیر فرود»، دیگر فناوری ارتقاء یافته در کاوشگر «پژوهش» بود که با به‌کارگیری آن، ضربه واردشده به موجود زنده در لحظه برخورد به زمین کاهش چشمگیری یافت.

در تمامی این مراحل داده‌های ثبت‌شده توسط حسگرهای علائم حیاتی موجود زنده و پارامترهای محیطی کپسول زیستی در رایانه پرواز ثبت و هم‌زمان به ایستگاه‌های زمینی مخابره شد تا وضعیت عمومی موجود زنده در طول پرتاب پایش شود. در این پرتاب داده‌برداری صوتی با حسگر و تجهیزات داده‌برداری بسیار دقیق برای نخستین بار صورت پذیرفت.

1- لحضاتی پیش از پرتاب

2- لحظه پرتاب

3- اوج‌گیری در فاز موتور روشن

4- لحظاتی قبل از خاموشی موتور

5- جدایش دماغه (تصویر پایین سمت راست)

6- لحظه جدایش موتور (تصویر بالا سمت راست)

7- پرواز بی‌وزنی در نقطه اوج (انحنای کره زمین در تصویر مشاهده می شود.)

8- پرواز بی‌وزنی در نقطه اوج (انحنای کره زمین در تصویر مشاهده می شود.)

9- بازشدن چتر ترمزی (تصویر پایین سمت راست)

10- بازشدن چتر اصلی (تصویر پایین سمت راست)

11- پر باد شدن چتر دوم و نزدیک شدن به زمین (تصویر پایین سمت راست)

12- لحظه فرود روی زمین

کاوشگر «پژوهش» با برخورداری از محموله‌ای به وزن 320 کیلوگرم، به زیرسامانه‌های مهم و اساسی برای پشتیبانی حیات موجود زنده و تجهیزات حساس برای ارائه خدمات الکترونیکی و مخابراتی مجهز شده بود.

در مسیر بازگشت، محموله علمی ـ پژوهشی کاوشگر که میمون فضانورد ایرانی را در خود جای داده بود، پس از جدایش دماغه و بخشی از سامانه جدایش حامل با وزنی حدود 290 کیلوگرم به همراه تمامی داده‌های به دست آمده از تحقیقات و کاوش‌های فضایی مورد نظر، به کمک سامانه بازیابی بر زمین فرود آمد.

هم‌زمان با طراحی کاوشگر، فعالیت‌های متعددی نیز برای سازگارسازی موجود زنده با شرایط پروازی انجام پذیرفت که از مهم‌ترین اقدامات این مأموریت بود.

مسیر پرواز کاوشگر «پژوهش» با تفاوت اندکی در زمان وقایع (ناشی از تفاوت در زمان سوزش موتور)، مشابه مسیر کاوشگر پیشگام بود.

بعد از شمارش معکوس و جدایش کاوشگر از سکوی پرتاب، زمان صفر زیرسامانه صدور فرامین آغاز شد. با گذشت 22 ثانیه از لحظه پرتاب، کاوشگر در ارتفاع حدود 5 کیلومتری به سرعت مافوق‌صوت رسید و 15 ثانیه بعد، ناحیه بیشینه فشار دینامیکی را در ارتفاع حدود 10 کیلومتری پشت سر گذاشت. اینجا ناحیه‌ای است که تنش‌های مکانیکی به دلیل ترکیب سرعت و مقاومت ناشی از جو زمین، به بیشترین مقدار خود می‌رسد.

پس از آنطبق سناریوی پروازی، سوزش موتور به پایان رسید و کاهش شتاب کاوشگر آغاز شد.در این مرحله است که کاوشگر در ارتفاع حدود 32 کیلومتری از

سطح زمین با سرعتی معادل 5,4 برابر سرعت صوت، فضا را می‌پیماید.

کاوشگر به صعود خود ادامه داد تا طبق زمان‌بندی تعیین‌شده، در خارج از جو غلیظ و پیش از رسیدن به نقطه اوج، سیستم‌های جدایش عمل کرده و با ارسال فرمان الکتریکی، به ترتیب دماغه کاوشگر و حامل از محموله جدا شدند.

پس از این مراحل، محموله استوانه‌ای حامل موجود زنده از ارتفاع 100 کیلومتر عبور کرده و پس از گذشت 100 ثانیه تا ارتفاع 120 کیلومتر اوج گرفت.

در تمام این مدت و پیش از بازگشت دوباره به جو غلیظ، کاوشگر با شرایط بی‌وزنی مواجه است و باید بتواند سرنشین زنده خود را به سلامت به زمین بازگرداند.

1- پرتاب کاوشگر

زمان: صفر

ارتفاع از سطح دریا: 953 متر

سرعت: صفر

2- خاموشی موتور

زمان: ثانیه 60

ارتفاع از سطح دریا: 30 کیلومتر

سرعت 4.4 ماخ

3- جدایش دماغه از کاوشگر

زمان: ثانیه 125

ارتفاع از سطح دریا: 95 کیلومتر

سرعت: 2500 کیلومتر بر ساعت

4- جدایش حامل از کاوشگر

زمان: ثانیه 140

ارتفاع از سطح دریا: 105 کیلومتر

سرعت: 2100 کیلومتر بر ساعت

5- پرواز بی‌وزنی در نقطه اوج

زمان: ثانیه 197

ارتفاع از سطح دریا: 120 کیلومتر

سرعت: 777 کیلومتر بر ساعت

6- بازگشت

زمان: ثانیه 277

ارتفاع از سطح دریا: 90 کیلومتر

سرعت: 2.8 ماخ

7- بازگشت

زمان: ثانیه 310

ارتفاع از سطح دریا: 60 کیلومتر

سرعت: 3.5 ماخ

8- ورود به جو

زمان: ثانیه 350

ارتفاع از سطح دریا: 30 کیلومتر

سرعت: 4 ماخ

9- بازشدن چتر ترمزی

زمان: ثانیه 380

ارتفاع از سطح دریا: 7 کیلومتر

سرعت: 0.56 ماخ (800 کیلومتر بر ساعت)

10- بازشدن چتر اصلی

زمان: ثانیه 400

ارتفاع از سطح دریا: 5.5 کیلومتر

سرعت: 280 کیلومتر بر ساعت

11- فرود کاوشگر روی زمین

زمان: ثانیه 620

ارتفاع از سطح دریا: 720 متر

سرعت: 36 کیلومتر بر ساعت

در تمامی این مراحل، داده‌های ثبت‌شده توسط حسگرهای علائم حیاتی موجود زنده و حسگرهای علائم محیطی کپسول زیستی در رایانه پرواز ثبت و هم‌زمان به ایستگاه‌های زمینی ارسال می‌شد.

کاوشگر در مسیر بازگشت و بعد از ورود به جو غلیظ، به کمک سطوح ایرودینامیکی پایدارکننده خود که روی بدنه آن نصب شده است حول وضعیت قائم پایدار شده و برای بازیابی مهیا می‌شود.

با توجه به طراحی ایرودینامیکی و دینامیکی کاوشگر، موجود زنده در مسیر بازگشت به زمین، در وضعیت نخستین خود هنگام پرتاب قرار می‌گیرد. موجود زنده در این وضعیت، توانایی بیشتری برای تحمل شتاب و شوک‌های ناشی از ورود به جو خواهد داشت.

همچنین در حین ورود به جو، گرمایش ایرودینامیکی، گرم شدن بیش از اندازه کاوشگر را به دنبال خواهد داشت؛ از این‌رو، ضروری بود برای ممانعت از انتقال حرارت و آسیب دیدن کاوشگر و سرنشین آن، از عایق‌های حرارتی (سپر حرارتی) مناسب استفاده شود.

شایان ذکر است حرارت تولیدشده دمای بدنه را به 800 درجه سانتی‌گراد می‌رساند ولی سپر حرارتی و پوشش‌های به کار گرفته‌شده روی بدنه کاوشگر و بالک‌ها، به‌راحتی این دما را تحمل کرده و از انتقال آن به درون کپسول جلوگیری کرده است.

با کاهش ارتفاع و افزایش نیروهای ایرودینامیکی، از سرعت کاوشگر کاسته شده و در نهایت در ارتفاع 7 کیلومتری زمین، کاوشگر به سرعت مطمئن برای باز شدن چترها (حدود 800 کیلومتر بر ساعت) رسید.

محموله زیستی بعد از فرود به زمین

در ادامه، نخست چتر ترمزی عمل کرد و سپس چتر اصلی کاوشگر باز ‌شد و کاوشگر به‌آرامی بر خاک کویر فرود آمد. سامانه بازیابی کاوشگر در مجموع از چهار چتر استفاده می‌کند که یک چتر بسیار کوچک به عنوان راهنما، یک چتر کوچک ریبونی به عنوان چتر ترمزی، یک چتر متوسط و یک چتر بزرگ هم به عنوان کاهنده‌های اصلی سرعت به کار می‌روند. دو مکانیزم شلیک هم وظیفه پرتاب چترها به بیرون از محفظه را به عهده دارند.

بازیابی سالم فرگام؛ دومین میمون فضایی ایران

با آغاز مرحله بازیابی، تیم‌های دیده‌بانی و رهگیری حامل، جمع‌آوری اطلاعات و تحلیل مسیر کپسول زیستی را آغاز کردند. با فرود سالم و موفقیت‌آمیز محموله، آغاز بی‌درنگ عملیات بازیابی و حضور سریع تیم پزشکی در نقطه فرود، اهمیتی دوچندان یافت.

تیم عملیات با جمع‌آوری اطلاعات تیم‌های رهگیری و دیده‌بانی، در نهایت براساس اطلاعات زیرسامانه موقعیت‌یاب، محل فرود محموله را تعیین کرده و تیم‌هایی را به همراه بالگرد به نقطه مورد نظر اعزام کرد. با رسیدن اولین تیم به نقطه فرود، دومین میمون فضانورد ایران، کاملاً هوشیار و در سلامت کامل از کپسول خارج شده و برای انجام آزمایش و مراقبت‌های بیشتر، به ایستگاه و از آنجا به محل نگهداری خود منتقل شد.

فرگام؛ دومین میمون فضایی ایران بعد از بازگشت به زمین

به این ترتیب با بازگشت سالم میمون و کپسول زیستی، گام بلند دیگری برای دستیابی ایران به فناوری زیست‌فضایی برداشته شد.

مشرق نیوز




گام بلند ایران 1
جمعه 92/11/18 ساعت 10:18 صبح | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

گام بلند ایران برای اعزام انسان به فضا

متخصصان صنعت فضایی ایران از سال 1381 فعالیت‌های مطالعاتی و آزمایشی خود را با هدف دستیابی به فناوری ساخت و توسعه کاوشگرهای فضایی، آغاز کردند و توانستند موفقیت‌های بی‌نظیری را برای جامع? علمی کشور به ارمغان آورند.

به گزارش مشرق ، با پیروزی انقلاب اسلامی و بعد از سالهای دفاع مقدس که سرعت پیشرفت کشور در علوم مختلف شتاب گرفت، یکی از حوزه های مهمی که مختصصان جوان ایرانی به آن ورود پیدا کردند، حوزه فناوری‌های فضایی بود.

ارسال ماهواره‌های مختلف مانند «امید» و «رصد» و نیز ساخت دیگر ماهواره‌هایی که امروز در نوبت پرتاب قرار دارند، ازجمله مهمترین مواردی بود که جمهوری اسلامی ایران را وارد باشگاه فضایی‌ها در جهان کرد.

در کنار پرتاب ماهواره اما متخصصان جوان صنعت فضایی کشور گام‌های اولیه را نیز برای اقدام بزرگ دیگری برداشتند: اعزام انسان به فضا.

آنچه در زیر می‌خوانید مروریست بر تاریخچه پرتاب 8 کاوشگر ایرانی به روایت ویژه نامه فضانورد.

* تاریخچه کاوشگرهای ایرانی

سابقه پرتاب کاوشگرهای فضایی در کشور محدود به ده‌ سال اخیر است. نخستین کاوشگر در قالب طرح «آزمایشگاه فضایی» در پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی (پژوهشگاه هوافضای سابق) طراحی و ساخته شد و مورد آزمایش قرار گرفت. پژوهشگران و کارشناسان این مرکز از سال 1381، فعالیت‌های مطالعاتی و آزمایشی خود را با هدف دستیابی به فناوری ساخت و توسعه کاوشگرهای فضایی، آغاز کردند و توانستند موفقیت‌های بی‌نظیری را برای جامع? علمی کشور به ارمغان آورند. از مهمترینِ این فعالیت‌ها، انجام مطالعات زیست‌فضایی در راستای ارسال حیات به فضاست.

در فاصله سال‌های 1381تا 1389، طرح آزمایشگاه فضایی در قالب توافق‌نامه‌ای که به امضای وزرای وقت علوم، تحقیقات و فناوری و دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح رسیده بود مورد حمایت قرار گرفت.

از سال 1389به بعد نیز به دلیل اهمیت و جایگاه این طرح در بین سایر پروژه‌های ملی، این برنامه تحت عنوان «طراحی، ساخت و پرتاب کاوشگرهای فضایی همراه با محفظة زیستی حامل موجود زنده» و با نظارت و سرپرستی سازمان فضایی ایران ادامه یافته است.

از سمت راست: کاوشگر1، کاوشگر2، کاوشگر3، کاوشگر4، کاوشگر5، کاوشگر6، کاوشگر پیشگام و کاوشگر پژوهش

عنوان    کاوشگر 1 کاوشگر 2 کاوشگر 3 کاوشگر 4 کاوشگر 5 کاوشگر 6 کاوشگر پیشگام کاوشگر پژوهش
رده A B B C C C C D
ارتفاع 10کیلومتر 40 کیلومتر 55 کیلومتر 135 کیلومتر 120 کیلومتر 120 کیلومتر 120 کیلومتر 120 کیلومتر
دستاورد اصلی   ورودبه‌حوزه کاوشگرهای فضایی موفقیت کامل و بازیابی سالم محموله فضایی ورود به حوزه تحقیقات زیست فضایی موفقیت کامل و بازیابی سالم محموله فضایی و شبیه‌ساز موجود زنده اولین پرتاب میمون فضایی و دریافت تصاویر و داده‌های زیستی موفقیت نسبی و ثبت و دریافت تصاویر و داده‌های زیستی و تعیین سریع مکان فرود محموله موفقیت کامل و بازگشت سالم پیشگام، نخسیتن میمون فضایی ایران موفقیت کامل و بازگشت سالم فرگام، دومین میمون فضایی ایران
حامل M5 N6 N6 K110 K110 K110 K110 شهاب1
زمان پرتاب آبان 85 آذر 87 بهمن 88 اسفند 89 شهریور 90 شهریور 91 بهمن 91 آذر 92

در حال حاضر،‌ پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی که یکی از بخش‌های فنی سازمان فضایی ایران است، متولی اصلی انجام تحقیقات زیست‌فضایی در کشور به شمار می‌رود.

محققان این مرکز در قالب 4 گروه پژوهشی سیستم‌های فضانوردی، طراحی فضاپیما، علوم فضایی و زیست فضایی فعالیت می‌کنند و عمده‌ترین تلاش‌های ایشان بر توسعه زیرساخت‌های علمی و فناورانه لازم برای حضور فعال فضانوردان ایرانی در فضا تمرکز یافته است.

دستاورد این فعالیت‌ها تاکنون، آزمایش 8 کاوشگر فضایی است که در بازه سال‌های 1385 تا 1391، به فضا پرتاب شده‌اند.

این کاوشگرها با توجه به ویژگی‌های گوناگونی که از نظر هندسه،‌ ارتفاع، مأموریت و نوع حامل دارند در قالب چندین کلاس A (کاوشگر 1)، B (کاوشگرهای 2 و 3)، C (کاوشگرهای 4، 5، 6 و پیشگام) و کلاس D (کاوشگر پژوهش) تولید شدند و مورد آزمایش قرار گرفتند.

* کاوشگر 1

طراحی و ساخت اولین کاوشگر ایرانی و ورود به حوزه کاوشگرهای فضایی

مأموریت اولین محموله کاوشگرهای فضایی در آبان ماه 1385 به انجام رسید. این محموله به گونه‌ای طراحی شده بود که داده‌های ضروری در زمان اوج‌گیری ثبت و پس از بازگشت به جو و بازیابی، در سطح زمین استخراج شوند.

کاوشگر1؛ اولین محموله طرح کاوشگرها

این محموله علمی- تحقیقاتی به تجهیزات گوناگونی برای اندازه‌گیری شرایط محیطی، تله‌متری داده‌‌ها و همچنین ارسال برخط تصاویر مجهز بود.

در لحظات اولیه این مأموریت محموله و حامل به صورت یکپارچه و بدون انحراف مسیر پروازی خود را طی کردند و داده‌های سامانه تله‌متری و تصویر پرواز محموله به صورت مطلوبی در ایستگاه زمینی دریافت می‌شد.

کاوشگر1؛ لحظات اولیه پرتاب

پس از آن ارتباط محموله با زمین قطع شد و کاوشگر در نزدیکی سکوی پرتاب سقوط کرد. دلیل ناتمام ماندن این مأموریت اشکال روی داده در اتصال بین محموله و حامل بود.

بر این اساس، مقرر شد تا قسمت‌های سازه‌ای این محموله شامل جایگاه اصلی قطعات، پوسته‌ها و بخش بازیابی بازنگری شوند و محموله بعدی با اصلاحات لازم پرتاب شود.

* کاوشگر 2

بازیابی سالم محموله بازگشتی و ارسال اولین تصاویر فضایی از محموله ایرانی

به دنبال پرتاب اولین کاوشگر و بعد از بهینه‌سازی عملکرد زیر سامانه‌ها دومین محموله کاوشگرهای فضایی در آذر ماه 1387 با موفقیت پرتاب و بازیابی شد.

کاوشگر2؛ فاز جدایش موتور

اولین بازیابی یک محموله پرتابی به ارتفاع بالا و تصویربرداری فضا توسط یک سامانه کاملاً ایرانی از دستاوردهای مهم این پرتاب بود.

محموله کاوشگر 2 بلافاصله پس از پرتاب به ارسال داده و تصویر پرداخت و پس از رسیدن به ارتفاع اوج با عملکرد مطلوب سامانه‌های کاهش سرعت و چترهای بازیابی به سلامت به زمین بازگشت.

کاوشگر2؛ محموله بعد از بازگشت سالم به زمین

فیلم‌های ارسالی از این محموله که در حین پرواز و به صورت برخط به زمین ارسال شد در کشور بی‌همتا بود و موفقیت بی‌نظیری برای فعالیت‌های هوا فضایی کشور به شمار می‌آمد.

* کاوشگر 3

ورود به حوزه تحقیقات زیست فضایی

سومین محموله کاوشگرهای فضایی تحت عنوان کاوشگر 3 در بهمن ماه 1388 به فضا پرتاب شد که این کاوشگر توانست محفظه زیستی حامل موجودات زنده کوچک و 5 رده مختلف از سلول‌های بنیادی و سوماتیک را با خود به فضا ببرد.

کاوشگر3؛ مراحل آماده سازی موش صحرایی برای قرار گرفتن در محفظه زیستی

بدین ترتیب با  اندازه‌گیری میزان رشد، مرگ و میر و نحوه عملکرد سلول‌ها تحت تأثیر شتاب و ارتعاش موجود در فضاهای مختلف پرواز اولین گام در شکل‌گیری تحقیقات زیست‌فضایی برداشته شد.

کاوشگر3؛ لحظات ابتدایی پرتاب

4 دوربین نصب شده در کاوشگر3 همزمان تصاویری از مراحل مختلف پرتاب و موجودات زنده داخل محموله را به ایستگاه‌های زمینی ارسال می‌کردند.

کاوشگر3؛ تصاویر گرفته شده با 4 دوربین نصب شده در محموله

از دستاوردهای این پرتاب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- کسب تجربه علمی در طراحی و ساخت محموله‌های زیستی: آشنایی با شرایط و دشواری‌های آماده‌سازی، مهار و پرتاب موجود زنده

2- مطالعه تأثیر فضا بر موجودات زیستی: بررسی اثر شتاب و فازهای مختلف پرواز بر 3 نمونه از جانداران شامل موش صحرایی، لاک‌پشت و کرم خاکی

3- مطالعه تأثیر فضا بر ساختارهای زیستی: بررسی میزان رشد و مرگ و میر 5 رده مختلف سلولی شامل سلول‌های بنیادی و سوماتیک

4- مطالعه تأثیر فضا بر فرآیندهای زیستی: بررسی اثرات ناشی از استرس پرتاب بر شکل و عملکرد رده‌های سلولی مختلف

5- ایجاد بستر لازم برای تحقیقات زیستی در کاوشگرهای بعدی: بررسی امکان حیات، مطالعه و تصویربرداری از رفتار موجود زنده و ثبت علائم حیاتی در حین پرتاب

* کاوشگر 4

طراحی، ساخت و آزمایش اولین کپسول زیستی بومی

به دنبال پرتاب موفق کاوشگر 3، ماموریت جسورانه و جدیدی برای اعزام یک موجود زنده انسان‌نما از خاک ایران به فضا تعریف شد.

کاوشگر 4 که نخستین گام اساسی در ارسال حیات به فضا بود، در 24 اسفند ماه 1389 پرتاب شد.

کاوشگر4؛ کپسول زیستی و شبیه ساز موجود زنده

در این ماموریت، اولین کپسول زیستی برای پشتیبانی حیات موجود زنده به همراه کاوشگر تا لایه‌های فوقانی جو در ارتفاع حدودا 135 کیلومتری بالا رفت و پس از حدود 15 دقیقه با عملکرد مناسب سامانه بازیابی، به زمین بازگشت.

کاوشگر4؛ لحظه پرتاب از روی لانچر

پرتاب کاوشگر 4 با هدف تحقق بخشی از فرایند اکتساب فرایند اکتساب فناوری‌های لازم برای ارسال موجود زنده به فضا و به منظور آزمودن عملکرد سامانه و تعدادی از زیرسامانه‌های مورد نیاز در تحقیقات زیست فضایی صورت گرفت.

در این آزمایش، کپسول زیستی به همراه یک شبیه‌ساز موجود زنده به فضا پرتاب شد تا زمینه آشنایی محققان، کسب تجربه عملی و درک شرایط و دشواری‌های آماده‌سازی، مهار و ارسال موجود زنده به فضا فراهم شود.

همچنین با توجه به اهمیت پشتیبانی حیات موجود زنده در مدت زمان ماموریت عملکرد زیرسامانه‌های مورد نیاز برای کنترل پارامترهای محیطی، تامین شرایط حیاتی، ثبت بر خط علائم زیستی و بازگشت سالم محموله به زمین آزمایش شد.

زیرسامانه‌های جدایش و چترهای بازیابی استفاده شده در این ماموریت نیز عملکرد مطلوبی داشتند.

کاوشگر4؛ تصاویر گرفته شده با 4 دوربین نصب شده در محموله

از جمله دستاوردهای مهم این پرتاب می‌‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

- عملکرد دقیق سامانه‌های الکترونیکی شامل ارسال داده و تصویر از ارتفاع 135 کیلومتری سطح زمین

- ارسال و اجرای مطمئن و دقیق فرامین جدایش دماغه، موتور و چترها

- عملکرد موفق سامانه بازیابی و سامانه‌های کاهنده سرعت در بازگشت محموله به زمین

- آزمودن موفق داده ‌برداری از کپسول زیستی و عملکرد سامانه‌های پشتیبان حیات

- شبیه‌سازی ضربان قلب و تولید دی‌اکسید کربن موجود زنده

- عملکرد موفق سازه و پوشش‌های حرارتی در مراحل رفت و بازگشت محموله

- مدیریت 3 ایستگاه زمینی ثابت و سیار در ارتباط راه دور با محموله در مراحل مختلف پرواز

- انجام مانور انتقال و آماده‌سازی موجود زنده قبل از پرتاب و احیای آن پس از بازیابی

- هدایت و مدیریت عملیات گسترده لجستیک در سطح میدان و ناحیه فرود

* کاوشگر 5

ارسال اولین میمون به فضای زیرمداری کشور

در فاصله کمتر از 6 ماه پس از پرتاب موفق کاوشگر 4، پنجمین کاوشگر با هدف ارسال موجود زنده تا ارتفاع 120 کیلومتری سطح زمین طراحی و ساخته شد.

بدین ترتیب در تاریخ 16 شهریور ماه 1390 برای نخستین بار در ایران کاوشگر به همراه یک موجود زنده انسان‌نما (میمون) توسط یک حامل سوخت جامد به فضا ارسال شد.

کاوشگر5؛ مقاوم کردن حیوان در برابر شتاب ناشی از پرتاب

این کاوشگر به گونه‌ای طراحی شده بود که شرایط لازم برای زنده ماندن یک جاندار کوچک نظیر میمون را در مدت زمان ماموریت فراهم کرد.

بدین منظور کپسول زیستی به یک سامانه پشتیبان حیات شامل زیرسامانه تولید اکسیژن و حذف دی‌اکسید کربن و تجهیزات سنجش و ثبت پارامترهای محیطی و علائم حیاتی موجود زنده مجهز شد.

کاوشگر5؛ آماده پرتاب از روی لانچر

از جمله فعالیت‌های اصلی در این کاوشگر آماده‌سازی، حساسیت‌زدایی و سازگارسازی موجود زنده با شرایط پرتاب بود که از این بین می‌توان به مقاوم کردن حیوان در برابر نیروهای شتاب، بی‌وزنی، تکان‌ها، چرخش‌ها و صوت ناشی از پرتاب اشاره کرد.

کاوشگر5؛ بعد از جدایش دماغه

این ماموریت با موفقیت نسبی همراه بود و طی آن داده‌های محیطی و حیاتی کپسول زیستی به زمین مخابره شد و داده‌های ارسالی نیز نشان می‌داد که موجود زنده تا قبل از فرود از علائم حیاتی قابل قبولی برخوردار بوده است.

* کاوشگر 6

بهبود فناوری ارسال کاوشگرهای زیستی

فعالیت‌های کاوشگر 6 بلافاصله بعد از پرتاب محموله کاوشگر 5 آغاز شد و هدف از این فعالیت‌ها بهبود فناوری‌های مورد نیاز برای ارسال کاوشگرهای فضایی بود.

این کاوشگر که از مجموعه‌ای همچون پشتیبان حیات، رهگیری، بازیابی و تله‌متری تشکیل شده بود، در 18 شهریور ماه1391 به فضا پرتاب شد.

در این مأموریت، با استفاده از ایستگاه‌های زمینی ثابت و سیار مستقر در سایت پرتاب، نظارت و کنترل بر تمامی مراحل عملیات کاوشگر 6 انجام شد و عملکرد مشاهده شده از سامانه‌های الکترونیکی، مکانیکی و آیرودینامیکی در لحظه پرتاب بسیار مطلوب بود.

کاوشگر6؛ بعد از جدایش دماغه

مطابق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، فرآیند ارسال داده و تصویر از محموله کاوشگر، بلافاصله بعد از پرتاب آغاز شد.

داده‌های ارسال شده در طول مسیر از طریق ایستگاه‌های زمینی ثابت و سیار دریافت و همزمان توسط رایانه پرواز کاوشگر ذخیره می‌شد.

کارکرد کپسول زیستی نیز در تمامی طول مسیر پرواز مطلوب بود به گونه‌ای که بر اساس مشاهدات تصویری و داده‌های دریافتی موجود زنده تا آخرین لحظه دریافت اطلاعات زنده و ضربان قلب آن در محدوده مجاز قرار داشت.

در این مأموریت، انجام عملیات پرتاب به شکلی مطلوب و بر اساس سناریو و زمان‌بندی از پیش تعیین شده صورت گرفت و تنها انجام نشدن صحیح یکی از رخدادهای پرتابی اخلال در فرآیند بازیابی سالم محموله را سبب شد.

* کاوشگر پیشگام

ارسال اولین میمون فضایی ایران به فضای زیرمداری و بازگشت سالم آن به زمین

در 9 بهمن ماه 1391 کاوشگر «پیشگام» توانست به کمک یک حامل سوخت جامد سرنشین خود را که میمونی از نژاد «رزوس» (Rhesus) بود، تا ارتفاع 120 کیلومتری سطح زمین حمل کند و به سلامت بازگرداند و بدین ترتیب، رکورد جدیدی برای دستاوردهای فضایی کشور ثبت شد و ایران جزو معدود کشورهایی قرار گرفت که توانمندی ارسال موجود زنده به فضای ماوراء جو (ارتفاع بالاتر از  100 کیلومتر) و بازگشت سالم آن بهره‌مندند.



برچسب‌ها: هوافضا

رونمایی از ماهواره ایرانی
دوشنبه 92/11/14 ساعت 1:2 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )
همزمان با ایام دهه فجر صورت گرفت

رونمایی از دو "ماهواره" "تدبیر و خلیج فارس"

همزمان با ایام دهه فجر رونمایی از دو ماهواره تدبیر و خلیج فارس محقق شد.

به گزارش خبرنگار علمی باشگاه خبرنگاران، صبح امروز با حضور معاونت اجرایی رئیس جمهور و قائم مقام سازمان فضایی و برخی از مسئولان دیگر در سالن اجلاس سران از دو ماهواره تدبیر و خلیج فارس رونمایی شد. 

بنابراین گزارش، ماهواره تدبیر با مدیریت سیستمی سازمان فضایی ایران توسط مرکز تحقیقات فضایی دانشگاه علم و صنعت به صورت صد در صد بومی و با همت اساتید و دانشجویان متعهد دانشگاه و به کمک صنایع داخلی در مدت 5 ماه طراحی و ساخته شده و پس از انجام موفقیت آمیز تست‌های استاندارد جهت پرتاب تحویل پرتاب گر گردیده است. 

براساس این گزارش، این ماهواره توسعه یافته ماهواره نوید و علم و صنعت است و دارای ماموریت عکسبرداری با قدرت تفکیک مکانی از 100 متر ارسال و دریافت پیام بین 16 کاربر از طریق هدست (گوشی‌ها) قابل حمل در هر موقعیت جغرافیایی، سیستم تعیین مدار، سیستم تعین موقعیت، به کمک جی پی اس فضایی رهگیری فاصله یابی ماهواره از طریق ایستگاه زمینی است. 

در ادامه این گزارش آمده است، جرم این ماهواره 50 کیلو و ابعاد آن 2.74 50×50 سانتی متر مکعب است. 

در ادامه این گزارش، به خصوصیات ماهواره‌ای مخابراتی خلیج فارس اشاره شده است چنانچه این ماهواره سازگار با بستر ارتباطی بی‌سیم زمین پایه کشور بوده و خدمات ارتباطی بی‌سیم ماهواره‌ای را به صورت امن و مطمئن با پوشش جغرافیایی ملی و یا منطقه‌ای ارائه می‌کند. 

همچنین طراحی و ساخت این ماهواره مخابراتی خلیج فارس توسط دانشگاه صنعتی مالک اشتر صورت گرفته و این سامانه مجهز به پایانه‌های کاربری کوچک و سبک بوده و در شرایط بروز بحران ناشی از حوادث و بلایای طبیعی توسط نیروهای امدادی مورد استفاده قرار می‌گیرد. 

ماهواره خلیج فارس برای برقراری خدمات ارتباطی امن اختصاصی باند باریک از نوع غیر بلادرنگ یا ذخیره و ارسال مورد استفاده قرار می‌گیرد و سرویس پیام رسانی کوتاه را در خارج یا داخل مرزهای ملی تامین می‌کند ، چنانچه تبادل پیام‌های متنی و یا صوتی بین کاربران متحرک یک شبکه بی‌سیم زمینی و پخش پیام‌های همگانی از جمله کاربردهای این ماهواره بوده و قابلیت ارائه خدمات تبادل پیام در نقاط فاقد زیر ساخت مخابراتی و تبادل اطلاعات بین کاربران واقع در شبکه‌های بی‌سیم ناهمگون را دارد.
منبع: باشگاه خبرنگاران


برچسب‌ها: ماهوارههوافضا

آدمک سنسوردار ایرانی
سه شنبه 92/11/1 ساعت 10:53 عصر | نوشته ‌شده به دست رضا خانگلی | ( نظرات )

پرتاب آدمک سنسوردار ایرانی به فضا

با دو پرتاب موفقیت آمیز کاوشگر حامل میمون این بار رئیس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی پژوهشگاه هوافضا از آغاز طراحی و ساخت نسل جدید کاوشگرها خبر داد که این کاوشگر در ابعاد کوچکتر کپسول زیستی است که قرار است فضانورد به فضا ارسال کند.

به گزارش مشرق به نقل از مهر، به دنبال موفقیت کاوشگر "پیشگام" در ارسال اولین میمون فضایی ایران به فضا در بهمن‌ماه 1391 و در راستای تحقق بخشی از برنامه اعزام انسان به فضا، پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی پژوهشگاه هوافضا آماده‌سازی کپسول فضایی دیگری را برای ارسال دومین میمون فضایی ایران به فضا، در دستور کار قرار دارد.

این محموله‌ سرنشین‌دار که "کاوشگر پژوهش" نام گرفت پس از بهبود و توسعه زیرسامانه‌های کاوشگر پیشین و افزایش قابلیت اطمینان آن، برای پرتاب با یک حامل سوخت مایع در مورخ شنبه 23 آذرماه 1392 آماده شد.

طبق برنامه‌ریزی‌ها این کاوشگر در پایگاه پرتاب‌های فضایی ایران واقع در سمنان، روی سکوی پرتاب مستقر و دومین میمون فضایی ایران را به فضای زیرمداری ارسال شد و پس از مدت زمان حدود 15 دقیقه سالم به زمین گشت.

این محققان در مطالعات اخبر خود درصدد تولید نسل جدیدی از کاوشگرها هستند تا به هدف تولید کپسول زیستی برای حمل فضانورد نزدیکتر شوند.

جزئیات نسل جدید کاوشگرها

دکتر محمد ابراهیمی- رئیس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی پژوهشگاه هوافضا درگفتگو با خبرنگار مهر، با اشاره به زمینه‌های تحقیقاتی این پژوهشکده، افزود: پروژه‌های زیر ساختی در حوزه زیست فضایی، ایجاد امکانات، شناخت فعالیت‌های آموزشی فضانوردان و  طراحی سامانه‌های فضانوردی از جمله زمینه‌های تحقیقاتی پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی است که در دست پیگیری قرار دارد.

رئیس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی پژوهشگاه هوافضا با اشاره به پرتاب موفقیت آمیز کاوشگر "پژوهش" اظهار داشت: پس از این موفقیت برنامه ریزی برای کاوشگر بعدی که نسل جدیدی از کاوشگرها است در دستور کار قرار دادیم.

وی با بیان اینکه در تکمیل مطالعات کاوشگرها به دنبال کاوشگرهای با توانایی حمل فضانورد به فضا را هستیم، خاطر نشان کرد: دراین راستا در آخرین مطالعات خود، طراحی و ساخت نمونه اولیه از کپسول زیستی که قرار است فضانورد به فضا ارسال شود، در ابعاد و اندازه‌های کوچکتر مورد طراحی و آزمایش قرار خواهد گرفت.

تعیین نمونه زیستی ارسالی به فضا

براهیمی با تاکید بر اینکه در خصوص انتخاب نمونه‌های زیستی این کپسول زیستی تصمیمی گرفته نشده است، ادامه داد: اینکه آیا حیوانات به ویژه حیوانات پیچیده در آن باشند یا خیر تصمیمی گرفته نشده است ولی به احتمال زیاد آدمک انسان مجهز به سنسورهای مختلف انتخاب خواهد شد.

وی در عین حال یادآور شد: از سوی دیگر ممکن است برخی موجودات زنده که به احتمال زیاد سلول‌ها و موجودات کوچک باشند نیز در نسل جدید کاوشگرها مورد آزمایش قرار گیرند.

ابراهیمی با تاکید بر اینکه در این مطالعات درصدد اجرای تجربیات علمی هستیم، اضافه کرد: هنوز تصمیمی در زمینه موجوداتی شبیه میمون نگرفتیم و بعید است که از این نوع حیوانات در این آزمایش‌ها استفاده شود.

فاز تحقیقاتی

رئیس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی پژوهشگاه هوافضا در خصوص پیشرفت این پروژه به مهر گفت: این پروژه تحقیقاتی به تازگی آغاز شده است و در فاز طراحی مفهومی قرار دارد.

مشرق نیوز



برچسب‌ها: هوافضا

طول ناحیه در قالب بزرگتر از حد مجاز
 
موضوعات
لینک دوستان
دیگر موارد


بازدید امروز: 9
بازدید دیروز: 15
کل بازدیدها: 1322724